سیدجعفر بن سیداسماعیل خاکشیر موسوی اصفهانیسیدجعفر خاکشیر بن سیّداسماعیل موسوی، شاعر هزل سرای معاصر در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیسیدجعفر خاکشیر بن سیّداسماعیل موسوی، شاعر هزل سرای معاصر. در سال ۱۳۰۰ق در اصفهان متولّد شد. در جوانی در محلّه جلفا به کلاهدوزی مشغول بود و در اواخر عمر به بافندگی پرداخت اگر چه اغلب اشعارش هزل و مشتمل بر الفاظ رکیک بود، امّا او مردی خجول و محجوب و معتقد به آداب شریعت بوده و در عین‌حال محبوب خواص و عوام و مورد قبول اهل شعر و ادب بوده است. در اوایل شاعری «صراحی» تخلّص می‌نمود و سپس آن را به «خاکشیر» تغییر داد. دیوان اشعار او بارها به چاپ رسیده است. او تا آخر عمر بدون همسر و فرزند زیست و ازدواج نکرد تا اینکه در ۲۶ ذیقعده ۱۳۷۵ق وفات یافته و در تکیه گلزار در تخت فولاد مدفون شد. جعفر نوای اصفهانی ماده تاریخ فوت او را به سال شمسی چنین سروده است: به نظم آمد این مصرع دلپذیر ••••• «بسازد به طبع همه خاکشیر» [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۳۸.
[۲]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۷۳۴.
[۳]
علوی عاملی، سیداحمد بن زین‌العابدین، لطائف غیبیّه: ص۳۲.
[۴]
میردامادی، سیدباقر، خمینی شهر، شهری که از نو باید شناخت، ص۲۷۰-۲۶۱.
این بیت از اوست: سحر آمدم به کویت که ببینمت نهانی ••••• «اَرِنی» نگفته گفتی دو هزار «لَن تَرانی» [۵]
اداره کل فرهنگ و هنر استان، نامه سخنوران سپاهان، ص۹۶-۹۷.
[۶]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۶۹-۱۷۰.
[۷]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۸۷۵.
[۸]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۱۸۰.
[۹]
قدسی، بهزاد، دولت دیدار، ص۱۹۱-۱۸۵.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۲۸۳-۲۸۴. |